DUB geeft een groot aantal boeken weg. Lekker lezen in het nieuwe jaar. Fokke & Sukke stuurden drie gesigneerde exemplaren. Maar er zijn  nog veel meer boeken te winnen over studentenleven, wetenschap, taal, duurzaamheid en het Nederland volgens Maarten van Rossem.

Deze kerst geeft DUB weer een overzicht van interessante boeken die de moeite waard zijn voor Utrechtse studenten en medewerkers om te lezen. Dit jaar hebben we de uitgevers bereid gevonden die boeken aan beschikbaar te stellen voor speciale DUB KerstWinActie. Wil je een van de onderstaande boeken ontvangen, druk dan op de link bij het boek en dan kom je in aanmerking voor die uitgave. Meedoen kan tot 6 januari 2013.

De beroemdste eend en kanarie van Nederland hebben drie gesigneerde exemplaren van hun boek Fokke & Sukke aan de studie ter beschikking gesteld voor DUB-lezers.
 

De Twentse student Valentijn Stevens gaat helemaal los in het studentenleven. Van zijn boek Op de kroeg krijgt DUB de speciale Serious Request uitgave.

Streekgenoot Harm Hoeksema schreef het boek Studeren doe je zo, met tips hoe je vlotjes door de studie rolt.

De Utrechtse hoogleraar Duco Hellema schreef een boek over Nederland en de jaren zeventig. Tijdens deze roerige tijden wilden de studenten meebeslissen over hun oordeel.

Studenten biologie van hun pakken hun idealisme anders aan. Zij volgen een honours college en schrijven samen het boek Life support, over duurzaamheid uit verleden, heden en toekomst.

Wetenschap is ook maar een mening is de naam van een bundel over politiek en wetenschap. In dit boek wordt de strijd aangebonden met ‘facts free politicis’.

De voormalig Utrechtse hoogleraar Maarten van Rossem steekt zijn mening niet onder stoelen of banken en geeft zijn visie onverbloemt in Nederland volgens Maarten van Rossem.

Politiek en universiteit hebben al vanaf de negentiende eeuw een haat-liefde relatie, zo blijkt uit het boek Universiteit, publiek en politiek onder redactie van Leen Dorsman. In dit boek wordt het aanzien van de Nederlandse universiteiten tussen 1800-2010 geanalyseerd.

Taalwetenschappers waaronder van de Universiteit Utrecht geven in heldere, korte artikelen antwoorden op Alles wat je altijd al had willen weten over taal.

Drie studenten maken nog kans om de campuscolumnist 2013 van de Universiteit Utrecht te worden. De winnaar wordt bekend gemaakt  tijdens de nieuwjaarsreceptie van de universiteit op 7 januari en ontvangt het Erik Hardeman stipendium van 1000 euro.

Zet de universiteit op scherp. Dat was de opdracht voor de nieuwe campuscolumnist. Uit de twintig inzendingen zijn er drie genomineerd die volgens de jury allemaal in aanmerking komen voor de titel campuscolumnist 2013. Zowel studenten als medewerkers konden meedoen aan de wedstrijd. Originaliteit, creativiteit en gevoel voor taal speelden een belangrijke rol bij de beoordeling.

Alle deelnemers zonden twee columns in. De jury heeft van de drie genomineerden telkens één column gekozen die het meest tot de verbeelding spreekt.

1. Frank Gerritse (26) is na zijn bachelor Biologie overgestapt naar de master Cancer Genomics & Developmental Biology.  Op dit moment volgt Gerritse de geneeskundige topmaster Summa. Gerritse wist eerder dit jaar al de columnwedstrijd van het Descartes Centre en Studium Generale over verslaving te winnen. In zijn voor de campuscolumnist genomineerde column Rekenen met breuken beschrijft hij lichtvoetig een gesprek tussen student en coassistent bij de koffieautomaat in het Universitair Medische Centrum Utrecht.

2. Renee Kooger (22) is tweedejaars Milieu- & Maatschappijwetenschappen. Ze heeft eerst de opleiding Journalistiek op de Hogeschool Utrecht gedaan. Ze is hoofdredacteur van het blad Stormmelding van studievereniging Storm. Daarnaast is ze actief bij de Utrechtse debatvereniging UDC. Haar genomineerde column heet Het middenstuk van de zalm en daarin beschrijft ze op speelse en indringende wijze het verschil tussen de hbo- en wo-student.

3. Syme van der Lelij (22) is tweedejaars Engels. Daarvoor heeft hij een aantal jaren de journalistieke opleiding in Tilburg gevolgd. Hij is actief bij toneelvereniging Suds, die deel uitmaakt van studievereniging Albion. In zijn genomineerde column Huisoorlog geeft hij een hilarisch beeld van een hospiteeractie in een studentenhuis vanuit het perspectief van de zittende bewoners.

Het idee van de campuscolumnist is een initiatief van DUB. Sinds het vertrek van oud DUB-redacteur Erik Hardeman,  de auteur van de wekelijkse column Schreef,  mist de universiteit een eigenzinnige stem, iemand die de universiteit op scherp zet. Dieudonnée van de Willige was afgelopen jaar de eerste Utrechtse campuscolumnist.

De campuscolumnist krijgt de volledige vrijheid om gevraagd en ongevraagd een column te publiceren:  bespiegelingen vanuit de collegebanken, belevenissen in een studentenhuis, ideeën over publicatiedruk of de worstelingen met de bureaucratie binnen een opleiding. Een columnist kan de actualiteit als uitgangspunt nemen, maar ook focussen op zijn dagelijkse beslommeringen.

Op de digitale site van DUB krijgt de campuscolumnist een vast podium. Maar daarnaast kan de campuscolumnist ook gevraagd worden voor andere universitaire activiteiten of literaire evenementen in de stad.

Niet alleen wetenschappers en studenten vallen in de prijzen. Deze keer kreeg bijvoorbeeld het ontwerp van de P+R De Uithof een award. Daarnaast schouderklopjes voor de mediëvist Ingrid Biesheuvel die de eerste Komrijprijs won en celbioloog Harry Heijnen voor zijn Descartes-Huygensprijs. En natuurlijk viel ook het UMCU weer in de prijzen. Hiep hiep … Hoera!

P+R De Uithof wint prijs
Het 3D-ontwerp van  P+R De Uithof heeft deTekla Global BIM Award 2012  gewonnen in de categorie beton! De parkeervoorziening komt tegenover sportcentrum Olympos. Een zijde van het gebouw wordt een prachtige klimmuur. De internationale jury was ervan onder de indruk dat het gehele ontwerp  (beton, wapening, staalconstructies, hekwerk, trappen en klimwanden)  volledig in 3D is gemodelleerd. Het ontwerp van P+R De Uithof (gemaakt door de architectencombinatie KCAP en Studio SK) kent nauwelijks rechte stukken, waardoor het extra lastig is om alle betonelementen passend te  maken. De prijs bestaat uit een promotiepakket met een diploma, kristallen bokaal en perspublicaties.

Mark Bovens in WRR
Zijn vakgebied is publieke verantwoording, democratie, rechtsstaat en burgerschap in de informatiemaatschappij, politiek vertrouwen en succes en falen van beleid. De benoeming van de Utrechtse hoogleraar Mark Bovens tot lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid vanaf 1 januari is dan ook heel passend. Bovens is actief betrokken bij het Kennisinstituut van de Open Samenleving, dat zich bezighoudt met onderzoek naar instituties.

Onderzoek naar vroegmoderne romans
Verhalende teksten uit de Middeleeuwen in de vijftiende en zestiende eeuw. Dat is het onderzoeksgebied van Bart Besamusca uit Utrecht en Frank Willaert van de Universiteit Antwerpen. Zij hebben een subsidie gekregen van onderzoeksorganisatie NWO en het Vlaamse Fonds Wetenschappelijk Onderzoek (FWO). Met de subsidie kunnen twee postdocs aan de slag. Het project is één van de drie gehonoreerde voorstellen in de tweede ronde van het subsidieprogramma dat FWO en NWO opgezet hebben om de samenwerking tussen Vlaanderen en Nederland op het terrein van de geesteswetenschappen te bevorderen.

Eerste Komrij-prijs voor Ingrid Biesheuvel
Ingrid Biesheuvel, onderzoeksmedewerker van universiteitshoogleraar Frits van Oostrom, heeft de allereerste Gerrit Komrij-prijs in de wacht gesleept voor haar boek De ridders van de Ronde Tafel. De prijs is ingesteld door Neder-L, elektronisch tijdschrift voor de neerlandistiek, ter ere van de dit jaar overleden literator Gerrit Komrij. De prijs gaat naar degene die oudere literatuur het best gepopulariseerd heeft. De initiatiefnemers hebben tot hun spijt geen budget om een geldbedrag aan de prijs te verbinden, maar reiken wel een “spuuglelijke bokaal” uit. De jury over De ridders van de Ronde Tafel: “Het boek geeft de moderne lezer kans om te duiken in de wereld van koning Artur. De vertalingen van de belangrijkste Middelnederlandse Artur-verhalen zijn én wetenschappelijk verantwoord én ze lezen als een moderne roman."

Prijzen voor UUMUN en UCU in Cambridge
Tijdens de Cambridge University International Model United Nations 2012 heeft de delegatie van de Utrecht University Model United Nations (UUMUN) uitzonderlijk goed gepresteerd. Niet alleen maakte UUMUN indruk met de rode universiteitskleding; het team wist maar liefst 12 prijzen binnen te slepen, het hoogste aantal dat ooit door UUMUN werd gewonnen in Cambridge. Ook in Cambridge wist een debatteam van het University College Utrecht tot de halve finale door te dringen van het prestigieuze Cambridge debating tournament. Vivian van Weperen en Karl Yannick Heimann deden het uitstekend in de categorie ‘English as a Second Language’ (ESL).

SIFE maakt kans op vrijwilligersprijs
Studentenorganisatie SIFE Utrecht, een van de nieuwe bewoners van The Office, maakt op donderdag 20 december kans uitgeroepen te worden tot Vrijwilligersorganisatie van het Jaar in de stad Utrecht. Het is de tiende keer dat deze prijs wordt uitgereikt. Behalve SIFE zijn ook  Diny’s Diner,  de Logeeropvang van HandjeHelpen,  Repair Café Utrecht, Stichting Vrienden Voedselbank Leidsche Rijn en Stichting Wegloophuis Utrecht genomineerd.

Docentprijzen bij Psychologie
De opleiding Psychologie heeft de Docent van het Jaar-prijzen en de Maarten M.J. van Son-prijs uitgereikt. Esther van de Berg kreeg de prijs van psychologietalentprijs, de docent van het jaar was Martine van Zandvoort. De Maarten J.M. van Son-prijs is bestemd voor de docent die het meest heeft bijgedragen aan de kwaliteit van en waardering voor het onderwijs van psychologie en gaat dit jaar naar Yolanda van Beek. Zij is afdelingsvoorzitter van Kinder- en Jeugdpsychologie. Van Beek wordt geprezen voor haar brede inzetbaarheid en haar oog voor het belang van het curriculum als geheel.

Lisanne Heemskerk wint Cheetah Challenge
Lisanne Heemskerk, afgestudeerd aan de faculteit Geowetenschappen, heeft met haar masterscriptie de Cheetah Challenge gewonnen. Dit is een scriptiewedstrijd met als thema internationale samenwerking, bedoeld voor masterstudenten en jonge onderzoekers. Er wordt gezocht naar ‘cheetahs’ die goede ideeën en nieuwe inzichten hebben op het gebied van ‘development, equity en citizenship’. Heemskerk schreef de scriptie  ‘How responsible is responsible business?’, waarin Nederlandse landbouwbedrijven in Kenia centraal staan. In het onderzoek wordt gekeken in hoeverre bedrijven bezig zijn met verantwoord ondernemen en wat hun motivatie daarvoor is. Lisanne laat in haar scriptie zien dat verantwoord ondernemen zich vooral richt op de arbeidsomstandigheden van werknemers. De jury beoordeelde de scriptie van Lisanne Heemskerk als een prima geschreven onderzoek, met goede analyses. Ze won een geldbedrag van 1000 euro en een publicatie in een boek van de Prins Claus Leerstoel dat in het voorjaar zal worden uitgebracht. Lisanne was uitgenodigd voor de Prins Claus Leerstoel-bijeenkomst op Paleis Noordeinde. Tijdens het diner zat ze naast prinses Máxima aan tafel. 

Prijs voor streven naar meer vrouwelijke hoogleraren
Els Goulmy en Wim van Saarloosontvingende Elisabeth Steyn Parvé-prijs voor hun landelijk initiatief ‘20 in 2020’. Met dit initiatief willen zij bewerkstellingen dat in 2020 de wetenschappelijke top voor 20 procent uit vrouwen bestaat. De prijs is ingesteld door het UMC Utrecht. Els Goulmy is emeritus hoogleraar aan het LUMC en oud-voorzitter van het Landelijk Netwerk Vrouwelijke Hoogleraren. Wim van Saarloos is directeur van de Stichting Fundamenteel Onderzoek der Materie. Excellente vrouwen wordt binnen ‘20 in 2020’  een carrièrepad aangeboden dat in tien jaar naar een hoogleraarschap leidt.

Jolle Kirpesteijn benoemd tot founding fellow
Hoogleraar Jolle Kirpensteijn van de faculteit Diergeneeskunde is als eerste en tot nu toe enige in Europa,benoemd door de American College of Veterinary Surgeons  tot Founding Fellow in Surgical Oncology. Fellows moeten een jaar lang een extra training hebben gehad op het gebied van de chirurgische oncologie aan een erkend instituut. Met de benoeming van Kirpensteijn is de mogelijkheid ontstaan om in Utrecht een fellow op te mogen leiden.

UMC Utrecht is beste werkgever in de zorg
Het UMC Utrecht is opnieuw geprezen als beste werkgever in de categorie Gezondheidszorg. Het was al de derde keer dat het UMCU deze award in ontvangst mag nemen. De prijs is gebaseerd op het jaarlijkse medewerkerstevredenheidsonderzoek van het magazine Incompany 200. Met een gemiddelde van 7,07 presteert het UMC Utrecht het best. Het zakenblad Incompany 200 onderzoekt jaarlijks hoe tevreden werknemers zijn over hun werkgever. In dit onafhankelijke onderzoek wordt ongeveer 6500 respondenten online en anoniem gevraagd hun eigen werkgever te beoordelen naar functie-inhoud, arbeidsvoorwaarden, carrièreperspectief en cultuur. Het gaat om respondenten die werken bij werkgevers met minimaal duizend werknemers. De Universiteit Utrecht scoort in de categorie 'Onderwijsinstelling' een derde plaats, na de Erasmusuniversiteit en de Universiteit van Tilburg.

Descartes-Huygensprijs  2012 voor Harry Heijnen
Graça Raposo en Harry Heijnen ontvangen op maandag 28 januari 2013 de Descartes-Huygensprijs. Zij krijgen de prijs voor hun excellente onderzoek en hun bijdrage aan de Frans-Nederlandse samenwerking. De prijs, een geldbedrag van 23.000 euro voor elke laureaat, is bestemd voor een verblijf als gastonderzoeker in Nederland, respectievelijk in Frankrijk. Celbioloog Harry Heijnen (Universitair Medisch Centrum Utrecht, Nederland) is sinds jaar en dag een internationaal gerespecteerd expert op het gebied van beeldvormend onderzoek naar intracellulair verkeer, endocytose en biogenese van organellen. Hij werkt hierin samen met topwetenschappers uit binnen- en buitenland, waaronder Graça Raposo en andere Franse onderzoekers. Graça Raposo (Centre National de la Recherche Scientifique, Frankrijk) is een internationaal gerenommeerd wetenschapper op het gebied van de exosomen, de kleine blaasjes die een belangrijke rol spelen in de communicatie tussen cellen door overdracht van eiwitten. Zij heeft sterke banden met diverse Nederlandse onderzoeksinstellingen, resulterend in zowel een aanzienlijk aantal gezamenlijke publicaties in internationale toptijdschriften als in haar betrokkenheid bij het PhD-programma Biomembranen van de Universiteit Utrecht.

DUB, het Digitaal Ublad, zoekt een stagiair. 

DUB is het Digitaal Ublad, de onafhankelijke journalistieke site van de Universiteit Utrecht. Het is een actuele site met oog voor ontwikkelingen binnen en buiten de universiteit. DUB brengt in beeld hoe het er aan toe gaat achter de schermen van de universiteit en het studentenleven.

DUB heeft plaats voor een stagiair voor minimaal drie dagen in de week. Studeer jij aan de universiteit of de hogeschool? Of heb je een tussenjaar? En wil je kennis maken met de journalistiek? We zoeken iemand met journalistieke ambitie. Je bent nieuwsgierig en enthousiast. Als stagiair loop je enkele maanden met de redactie mee en maak je kennis met alle facetten van de journalistiek. Je krijgt vanuit de redactie een goede begeleiding.

Bij sommige faculteiten kun je de stage als deel van de studie laten tellen. Maar dat is geen verplichting. DUB biedt een stagevergoeding.

Mensen die stage willen lopen bij DUB, kunnen een brief met motivatie mailen naar de hoofdredacteur r.agterberg@dub.uu.nl. 

Wil je meer informatie? Bel dan vanaf 9 januari, telefoonnummer 030 2531640

Verzorgingshuizen mogen voortaan zelf weten aan wie ze vrijkomende kamers verhuren. Een kamer kan dus zomaar in een studentenkamer worden omgetoverd! Voor DUB & Dwars reden om eens een bejaardenhuis te bezoeken. Zouden de ouderen de studenten met open armen ontvangen als huisgenoot?

De stijgende huisvestingslasten mogen niet ten koste gaan van het onderwijs en onderzoek. Dat stelde de Universiteitsraad begin deze week tijdens de bespreking van de universitaire begroting 2013. De raad maakt zich vooral zorgen over de toenemende werkdruk van docenten.

Hoewel de begroting over 2013 van de universiteit een relatief positief beeld laat zien, waarschuwden de universiteitsraadsleden begin deze week opnieuw het college van bestuur. Medewerkers voelen een alsmaar toenemende werkdruk en hebben vaak het idee dat de universiteit meer in stenen investeert dan in mensen, zo werd in de raadsvergadering gemeld. Ook de raad zelf constateert dat de beschikbare middelen voor onderwijs en onderzoek onder druk staan door de oplopende huisvestingslasten.

De raadsleden zeggen er begrip voor te hebben dat de universiteit moet investeren nu de oude gebouwen in De Uithof aan vervanging toe zijn, maar zij vinden dat het universiteitsbestuur alles in het werk moet stellen om de investeringen te beperken. De universiteit zegt jaarlijks 75 miljoen te willen spenderen aan nieuwbouw en renovatie. Volgens de raad zou het investeringsbedrag over 2012, te weten 50 miljoen, het uitgangspunt moeten zijn. Raadslid Joop Schippers vroeg het universiteitsbestuur elk jaar opnieuw te bepalen of de geplande investeringen nog verstandig zijn. “Wij adviseren een jaarlijkse reality check.”

Volgens collegelid Hans Amman zijn forse investeringen onvermijdelijk als studenten en medewerkers op de lange termijn verantwoord gehuisvest willen zijn. Zo maken het Wentgebouw en het Aardwetenschappengebouw plaats voor nieuwbouw. Maar ook Amman vindt dat de investeringen in de huisvesting zo laag mogelijk moeten blijven. “Ze vormen de grootste financiële bedreiging van binnenuit. Daar heb ik nooit een geheim van gemaakt.”

Amman probeerde de raadsleden echter ook gerust te stellen. “In de begrotingen houden we rekening met het worst case scenario. In de praktijk blijkt bijna altijd dat we de geplande investeringen niet kunnen halen, bijvoorbeeld vanwege vergunningen die later worden verstrekt." Volgens Amman zou het dus heel goed kunnen dat de uiteindelijke uitgaven in een jaar op 50 miljoen uitkomen. In dat geval blijft er dus geld over voor investeringen in personeel.

De raadsleden benadrukten dat geld dat beschikbaar komt voor onderwijs en onderzoek zo snel mogelijk bij faculteiten en opleidingen terecht moet komen. In sommige delen van de universiteit staat het water de docenten aan de lippen. Zo moeten docenten bij Geesteswetenschappen volgens raadslid Ernst-Otto Onnasch de onderwijsvernieuwing van hun faculteit in hun vrije tijd voorbereiden.

Volgens rector Van der Zwaan heeft het universiteitsbestuur oog voor de toenemende werkdruk in de studentrijke faculteiten. Met Geesteswetenschappen lopen gesprekken over extra universitaire gelden die ook docenten meer lucht moeten geven. Van der Zwaan: “Het gaat daarbij echt om substantiële bedragen. Er is natuurlijk een gedeeld belang. We moeten er met zijn allen voor zorgen dat we de prestatieafspraken die we met de minister hebben gemaakt, gaan halen.”

Het is weer bijna oliebollentijd. En die oliebollen ga je natuurlijk zelf bakken want zelfgebakken oliebollen zijn niet alleen lekkerder maar in deze onzekere tijden ben je ook nog eens een stuk voordeliger uit. Een nieuwe wetenschapskraker.

Vraag 17. Waardoor komen de oliebollen in een pan met kokende olie boven drijven?
a  Door vochtverlies
b. Door uitzetting van gas
c. Door convectie in de olie

Bron: Nationale wetenschapsquiz – NWO/VPRO

Het juiste antwoord op vraag 16 Waarom slaat bier in plastic glazen zo snel dood?
a. Plastic is waterafstotend
b. Plastic neemt koolzuur op
c. Plastic is altijd een beetje vet

Antwoord A is juist.
Plastic is waterafstotend, met een wetenschappelijke term hydrofoob. Daardoor ontstaan er op schoon plastic grotere bellen dan op schoon glas. Een simpel proefje met een velletje plastic en een strookje glas in een glas bier toont dat snel aan; er vormen zich op het plastic veel grote koolzuurbellen. Maar wat is het verband tussen de grootte van de koolzuurbellen en het bierschuim?
Hoe fijner de bellen, hoe dikker het schuim. Dik schuim bestaat uit heel veel kleine belletjes. Als de grote bellen vanuit de bodem van een plastic bierbeker opstijgen maken ze de fijne schuimstructuur van de schuimkraag kapot. Grote bellen in de schuimkraag versnellen de drainage van de vloeistof tussen de bellen, waardoor die bellen makkelijk knappen. Zo wordt de stabiliteit van het schuim verstoord, het wordt onregelmatig en zakt uit, zoals dat in horecatermen heet. Waterafstotendheid van plastic doet de schuimkraag de das om.

Publish or perish is het motto in de wetenschap. Maar hoe werkt dat publiceren eigenlijk? Alle vakgebieden houden er hun eigen gewoontes op na, blijkt uit een boek van de Jonge Akademie.

Wie is de eerste auteur van een artikel en wie zijn de co-auteurs? Hoe belangrijk zijn de tijdschriften eigenlijk? Hoe gaat peer review in zijn werk? Het spreekt allemaal niet vanzelf, bleek gisteren op een bijeenkomst van de jongerenafdeling van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.

Daar presenteerden enkele leden van de Jonge Akademie het boekje Kennis over publiceren, dat inzicht biedt in de verschillende tradities en dat ook milde kritiek levert op de publicatiegekte.

“Dit boek helpt onze wetenschappelijke carrière niet verder”, spotte een van de auteurs, aardwetenschapper Maarten Kleinhans van de Universiteit Utrecht. “Het is geen artikel in een internationaal tijdschrift, het is niet in het Engels, er is geen peer review toegepast en methodologisch is het ook twijfelachtig, want het gaat alleen over de ervaringen van de Jonge Akademie.”

Kleinhans haalde eens de voorpagina van Nature met de simulatie van rivieren op Mars in een zandbak. Dat was geen goed onderzoek, vond hij, maar het had een enorme ‘impact’. Veel betere artikelen werden afgewezen en kwamen niet eens voor review in aanmerking. Dus hoeveel waarde heeft zo’n publicatie in Nature dan?

Meer wetenschappers in de zaal plaatsten vraagtekens bij de publicatietradities. Zo zei een forensisch scheikundige dat het in haar vakgebied gebruikelijk is om de eerste auteur en de laatste auteur een andere rol toe te dichten: de één heeft het onderzoek uitgevoerd, de ander heeft het idee bedacht. Maar als een onderzoeker beide heeft gedaan, waarom kan die dan niet eerste én laatste auteur zijn? “Zoals je ook scenario en regie van een film op je naam kunt hebben”, vatte gespreksleider en Volkskrantjournalist Martijn van Calmthout samen.

Al die tradities komen bij elkaar in interdisciplinair onderzoek en dat leek het lastigste: hoe moeten wetenschappers van verschillende disciplines elkaar beoordelen, als ze weinig weet hebben van de tradities in andermans vakgebied?

Impactdeskundige Thed van Leeuwen (onderzoeksinstituut CWTS) legde uit dat niemand zomaar op citatiescores af moet gaan. Die zijn slechts een hulpmiddel. Het blijft altijd aan de wetenschappers zelf om te oordelen en het belang van die scores te wegen.

Tot een conclusie kwamen de wetenschappers niet. Ze stipten nog meer problemen aan. Moeten reviewers van tijdschriften anoniem zijn of niet? En de indieners? Een emeritus hoogleraar wond zich op over redacties die indieners vragen om meer uit hun tijdschrift te citeren, zodat de impact van dat tijdschrift hoger zou worden. Fraude, vindt hij.

Maar over het algemeen leken de aanwezige wetenschappers de situatie toch voor kennisgeving aan te nemen. Ze moeten roeien met de riemen die ze hebben. Het is alleen goed om te weten wat de riemen zijn.

Lesgeven aan vwo’ers en havisten is iets heel anders dan voor een (v)mbo-klas staan, vindt onderwijsminister Jet Bussemaker. Hbo-studenten die leraar willen worden in het beroepsonderwijs moeten zich voortaan specialiseren.

Bussemaker wil studenten beter voorbereiden op een carrière in het (voorbereidend) middelbaar beroepsonderwijs, schrijft ze in een brief aan de Tweede Kamer. Ze stelt vier miljoen euro beschikbaar voor een nieuwe ‘educatieve minor beroepsonderwijs’ en nog eens veertien miljoen voor scholing van (v)mbo-docenten die al voor de klas staan.

Studenten die een tweedegraads lerarenopleiding volgen, kunnen vanaf 1 september kiezen voor de afstudeerrichting (v)mbo. “De kwaliteit van het beroepsonderwijs staat of valt met hoe goed de docent is”, schrijft Bussemaker.

De nieuwe educatieve minor in het hbo is bedoeld om meer studenten enthousiast te maken voor lesgeven. “De minor moet een aantrekkelijke route naar het leraarschap worden, juist voor beroepsgerichte vakken waarvoor nog geen goede aansluitende lerarenopleiding bestaat.” Als voorbeelden noemt ze de studies verpleegkunde en werktuigbouwkunde.

Anders dan wo-studenten die een educatieve minor volgen, krijgen hbo-studenten na afronding geen lesbevoegdheid. Wel ontvangen ze vrijstelling voor sommige vakken als ze na hun bachelor kiezen voor een lerarenopleiding.

Universitaire bachelorstudenten kunnen al sinds 2009 een educatieve minor volgen en mogen dan wel meteen lesgeven op het vmbo-t (de oude mavo) en in de onderbouw van havo en vwo.

De aangekondigde maatregelen zijn gebaseerd op een advies van de Onderwijsraad van vorig jaar, waar voormalig staatssecretaris Zijlstra al welwillend op reageerde. De huidige lerarenopleidingen houden volgens de raad te weinig rekening met de specifieke kennis die nodig is om les te geven in het beroepsonderwijs.

Uitgeverij Elsevier heeft elf wetenschappelijke artikelen teruggetrokken, nadat een hacker het systeem had gekraakt om rapporten van peer reviewers te vervalsen. De auteurs mogen hun werk opnieuw indienen.

Elsevier bevestigt het bericht van weblog Retraction Watch. Iemand hackte het systeem van de uitgeverij en vervalste de e-mailadressen van wetenschappers die geregeld worden uitgenodigd om ingestuurde artikelen te beoordelen. In hun naam schreef de hacker vervolgens positieve beoordelingen.

Als de reviewers enthousiast zijn over een artikel is de kans groot dat de redactie het inderdaad zal plaatsen. Het is niet duidelijk welk belang de hacker had. De wetenschappers zelf lijken niet bij de kraak betrokken.

Fraude met peer review komt vaker voor. Zo mogen wetenschappers vaak zelf suggesties doen welke collega’s geschikt zouden zijn om hun artikel te beoordelen. Als ze daarbij valse e-mailadressen doorgeven – en de redactie let niet op – krijgen ze de kans om hun eigen werk te beoordelen.

“Fake reviews are becoming an increasingly challenging issue for publishers, but one we’re prepared to confront”, aldus Elsevier.

Clio Zois en Jan-Kostijn Dieben volgden een summerschool in China. Voor het DUB-blog schrijven zij over hun ervaringen met Chinese studenten, Chinees eten en Chinese liften.  

De eerste uitdagingen van de dag zijn in Peking elke keer dezelfde: de lift, de hitte, het ontbijt. Gedurende een twee weken durende summerschool over de nieuwe internationale betrekkingen van de 21e eeuw aan de Peking University, verblijven we in één van de duizenden grauwe woontorens die Peking rijk is. Met een typisch gevoel voor Chinese efficiëntie heeft de architect van onze toren besloten dat één (werkende) lift voor 36 verdiepingen meer dan genoeg is. Wanneer het in de ochtendspits überhaupt lukt om een plekje in deze lift te bemachtigen, blijkt Made in China hier neer te komen op een bokswedstrijd met de liftknoppen die niet zelden eindigt met een afdaling door het trappenhuis: de derde verdieping is de enige werkende liftknop die in de buurt komt van de begane grond.

De koele lobby uitlopend, worden we dagelijks verwelkomd door de klamme en benauwende omhelzing van de Chinese zomer. Een warme deken van smog en de brandende zon maken dat je in Peking het gevoel hebt in een gigantische heteluchtoven rond te lopen. Douchen in de ochtend is overbodig, na enkele minuten zweten op straat is elk ochtendfrisse douchegevoel als sneeuw voor de zon verdwenen.

Onze wandeling naar de universiteitscampus brengt ons vervolgens langs de vele opties voor ons ontbijt. Van versgebakken noodles tot versgedraaide dumplings, alles is ter plekke langs de kant van een tienbaansautoweg voor ons klaargemaakt, geparfumeerd met de uitlaatgassen van een oneindige stroom toeterende langszoevende auto’s. Het voedsel wordt bereid in kraampjes die een voedselvergiftiging lijken te garanderen en van garnalen op de vroege ochtend heeft een Nederlander niet altijd kaas gegeten. (De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat we gedurende onze maand in China nooit hebben hoeven terugvallen op Norit en antibiotica.)

Peking is dus even wennen voor de Utrechtse student. In plaats van in een schattige studentenstad loop je rond in een metropool met meer inwoners dan heel Nederland. Eindeloze rijen gebouwen worden verbonden door kilometers snelwegen die dwars door de stad lopen. Overal krioelen mensen, auto’s en brommertjes als mieren door elkaar. Naast een eeuwenoude Hutong met nauwe steegjes, staat een glanzend Business District van glas en staal. De nieuwste en duurste Duitse auto’s rijden naast zelf gekluste riksja’s. Daarmee voelt China als een land van uitersten. Alles bestaat naast elkaar, de grootste luxe naast de grootste armoede, de modernste techniek naast de meest primitieve oplossingen.

Zo ook op de universiteit waar wij onze summerschool volgen. Enerzijds bevindt de universitaire printshop zich in een zelfgebouwd hutje van 2 bij 2 waar een boom door het dak groeit en waar men naast kopietjes tevens noodles kan verkrijgen. Anderzijds wordt de summerschool geopend in een gigantisch hoofdgebouw van marmer en goud waar statige kroonluchters en prachtige Chinese houtsneden de hoge wanden van de imposante ontvangstzaal versieren. Ook kantines zijn er in verschillende soorten en maten: voor de kleinste budgetten is er een massakantine met plastic tafels en borden waar men in lange rijen staat voor een grote homp rijst. Rijke studenten kunnen op de campus terecht in ware restaurants, waar men bediend wordt door verscheidene obers die de meest exclusieve Chinese vissen serveren.

De universiteit zelf is een absolute eliteschool: Běidà (Běijīng Dàxué = Beijing University) wordt beschouwd als de beste universiteit van China. Het tonen van onze Běidà studentenkaart maakt bij menig museum dat je bewonderend wordt aangekeken, en ineens wél toegangskorting krijgt. De universiteitscampus wordt streng bewaakt door Chinese soldaten en is een grote toeristische trekpleister. Jongeren vanuit heel China studeren hun hele jeugd keihard om hier een plaats te bemachtigen. Toen wij Win Tan, één van onze Chinese medestudenten, vroegen naar zijn hobby’s op school, antwoordde hij: “Ik had geen tijd voor hobby’s, mijn hele leven stond in het teken van het nationale universitaire ingangsexamen.”

Dit betekent echter niet dat alle Chinese studenten hetzelfde zijn; ook aan Běidà zie je de uitersten van China terugkomen. Het ene moment spreken we met Chinese studenten die met z’n zessen samengepakt wonen op een piepklein slaapkamertje. Ze hebben geen plek voor zichzelf en lunchen in de massakantines. Het andere moment nodigt een Chinees meisje ons uit om samen te lunchen en worden we opgehaald door een gigantische Porsche met chauffeur, om vervolgens getrakteerd te worden in één van de chicste sushi-restaurants van de stad waar voor één fles sake een (voor andere Chinezen) heel jaarsalaris wordt neergeteld.

Uitersten zien we ook in de wijze waarop de Chinese studenten aan de summerschool deelnemen. De Europese professoren van onze cursus hanteren een interactieve lesstijl. Het overgrote deel van de Chinese studenten is echter stil, zelfs indien expliciet naar hun mening gevraagd wordt. Ze lijken stilzwijgend in te stemmen met al hetgeen door de professoren wordt verkondigd. Toch is er ook de uitgesproken Chinese student. Chen spreekt zich openlijk uit tegen de ‘eurocentrische visie’ die de professoren “in zijn land” uitdragen. De door hen besproken ‘invasie van de Russen’ in Afghanistan is bijvoorbeeld in zijn ogen een ‘bevrijding van de onderdrukte Afghaanse bevolking’. Deze uitspraken doen je realiseren dat onze geschiedschrijvingen verschillen en dat (ook) onze visie op de wereldgeschiedenis gekleurd is.

Hierbij dient te worden opgemerkt dat onze ‘stillere’ Chinese medestudenten zich anders gedroegen in het publieke domein dan in het privédomein. Een tweede studiegenoot, Lian, vertelde ons dat zij, net als veel andere Chinezen, haar meningen vooral deelde en vormde via anonieme blogs en besloten internetfora. Hier wordt geheime codetaal gebruikt om censuur te omzeilen en kritische opinies te verspreiden. In China bestaat er een groot verschil tussen wat in het privédomein wordt gedacht en wat in de publieke ruimte wordt uitgesproken.

Al met al is China een land van uitersten: modern en oud, rijk en arm, uitgesproken en ingetogen, publiek en privé: alles bestaat naast elkaar, en door elkaar. De enige constante factor is dat het land in beweging is, en deze bruisende energie hangt voelbaar in de lucht als je er rond reist. China verandert voortdurend, en gezien de uitersten die China kent, lijkt het land alle kanten op te kunnen gaan. Dit maakt China een fascinerende plek waar men kan blijven terugkomen, een plek waar je als Nederlandse student ontzettend veel kan leren.

De invoering van een verplichte taal- en rekentoets voor scholieren wordt één tot twee jaar uitgesteld. Snellere invoering zou tot een slachting op het eindexamen leiden. De bijspijkercursussen in het hoger onderwijs kunnen nog niet worden opgedoekt.

De taal- en rekenvaardigheden van scholieren laten opnieuw te wensen over, blijkt uit de dit jaar gehouden proefexamens taal en rekenen. Onderwijsminister Jet Bussemaker en staatssecretaris Sander Dekker zijn bang dat veel scholieren zullen zakken als ze beide toetsen volgend jaar al moeten halen. Dus hebben scholieren die volgend jaar examen doen geluk; ze moeten de toetsen wel maken, maar hoeven geen voldoende te halen.

Voor havo, vwo, vmbo-t, en het hoogste mbo-niveau zal de taaltoets vanaf schooljaar 2014-2015 meetellen voor het examen – een jaar later dan gepland. Voor de rekentoets, die apart wordt afgenomen, zal dit pas over twee jaar gelden.

Het vaststellen van ‘referentieniveaus’ heeft al wel geleid tot verbeteringen in het reken- en taalonderwijs, schrijven de bewindslieden. Maar er zijn nog “stevige inspanningen” nodig om het vereiste eindniveau daadwerkelijk te bereiken.

De HBO-raad kan zich voorstellen dat het ministerie zich goed wil voorbereiden op landelijke invoering van de twee verplichte toetsen. Maar aangezien de pabo’s zich er al op hadden ingesteld dat nieuwe studenten volgend jaar al aan het basisniveau rekenen en taal zouden voldoen, wil de HBO-raad met het ministerie bespreken hoe de hogescholen die extra periode moeten overbruggen.

Het hbo maakt zich al jaren zorgen over het taal- en rekenniveau van studenten. Voor veel havisten en mbo’ers blijken hoofdrekenen en spellen een probleem. Pabo-studenten, die straks zelf voor de klas komen, moeten al sinds 2006 een rekentoets en een taaltoets halen in hun opleiding. Veel hogescholen voelen zich geroepen om ook andere studenten bijspijkercursussen aan te bieden.

Robert Simons, verpleegkundig bestuurder van het Amsterdamse Emma Kinderziekenhuis, is kritisch over het uitstel: “Dit lijkt me voor mijn sector een heel slechte stap.” Simons is sinds 2008 betrokken bij de verplichte medische rekentoetsen van het Academisch Medisch Centrum – waar het kinderziekenhuis onderdeel van uitmaakt – voor verpleegkundigen en coassistenten. “De meeste medische missers worden veroorzaakt door fouten bij het toedienen van medicijnen. Beginnende verpleegkundigen en artsen missen te vaak een basisbegrip van getallen. Ik maak mee dat mensen echt denken dat 12 gedeeld door 2, 24 is.”

Verpleegkundigen mogen in de rekentoets geen enkele fout maken, ze worden net zo lang bijgespijkerd tot ze op het goede niveau zitten. “Ik verwacht dat een centrale eindtoets in het voortgezet onderwijs ervoor zorgt dat ze in elk geval minder herkansingen nodig hebben.”

Rob Doeve, directeur van het Taalcentrum van de Vrije Universiteit, begrijpt dat de nieuwe bewindslieden zorgvuldigheid boven snelheid verkiezen. “Roepen dat het taal- en rekenonderwijs aan bepaalde eisen moet voldoen is niet genoeg. De mensen voor de klas moeten het doen. Toch staat het onderwerp nu wel op de agenda. Een paar jaar geleden leefde het veel minder in het voortgezet onderwijs.”

Sinds 2008 onderwerpt de VU haar eerstejaars na binnenkomst aan een taaltoets. Doeve: “Wat we toetsen is of studenten lange zinnen kunnen lezen, verbindingswoorden snappen en moeilijke woorden en uitdrukkingen begrijpen. Van een rechtenstudent mag je bijvoorbeeld verwachten dat hij snapt wat iemand bedoelt die zegt dat hij voor ‘advocaat van de duivel’ speelt. Maar dat is lang niet altijd het geval.” Van de ruim 4000 eerstejaars VU-studenten scoort zo’n 13 procent de afgelopen jaren “zeer zwak”. Voor hen organiseert het Taalcentrum bijspijkercursussen.

In haar laatste column geeft Karin Prummel een lijstje met verbeterpunten voor het onderwijs. Over digitale colleges, zwarte lijsten in de UB en meer invloed van studenten bij beoordeling van de docenten.

Het einde van het jaar is nabij. Klassiek worden er in de voorafgaande periode lijstjes gemaakt (zo ook bij DUB: over de meest favoriete film, leukste radiohit, heftigste gebeurtenis, beste beslissing, en ga zo maar door. In deze periode valt ook de kerstvakantie die wordt gevuld met jaaroverzichten op tv en de uitgekauwd Home Alone’s. Daarnaast is het elk jaar vaste prik met 3FM’s Serious Request, gevolgd door de Top 2000 op Radio 2. Tijdens het luisteren dij je uit door het eten van twee of drie kerstdiners, bak en/of eet je oliebollen en maak je de Econogram uit het NRC. Ondertussen heb je ook weer een nieuw lijstje gemaakt: je goede voornemens. Typische bezigheden voorafgaand aan het einde van het jaar.

Ik hou niet zo van terugkijken en van lijstjes, vooral omdat ik niet goed kan kiezen. Daarnaast gebeurt er zoveel in een jaar dat ik mij begin 2012 niet meer kan herinneren. Toch lijkt mij dit de ideale mogelijkheid om eens zo’n lijstje op te stellen, met goede voornemens voor de UU. Of beter gezegd, dit zijn punten waarvan ik denk dat ze het onderwijs, de universiteit en het studentenwelzijn zullen verbeteren.

1. Stel alle hoorcolleges bij alle opleidingen digitaal beschikbaar. Zo ga je als universiteit met de tijd mee. Studenten gaan beter studeren, halen in grotere getale hun BSA en zorgen voor een hoger rendement. Precies waar de UU naar streeft.
2. Maak een zwarte lijst van studenten die te lang een werkplek bezet houden in de UB.  Als er toch bij de ingang van de UB(B) gecontroleerd wordt of je wel een student bent, kun je ook meteen de studenten weigeren die onnodig plekken bezet houden. Ik stel voor een zwarte lijst op te stellen met studenten die meer dan een half uur pauze nemen of hun tafel bezet houden zoals ligstoelen bij het zwembad van een vakantiecomplex.
3. Stel verplicht dat studenten de cursusevaluaties invullen. Bij het niet (serieus) invullen moet er een halve punt van het eindcijfer worden afgetrokken.
4. Integreer Facebook en Blackboard met elkaar. Student blij, docent blij.
5. Plaats brievenbussen bij STIP’s en bachelor/master-administratie, zodat we ook buiten 12.30-13.30 onze formulieren kunnen inleveren.
6. Laat studenten mede de geschiktheid van docenten bepalen. Werkcolleges moeten uitdagender en daarvoor zijn goede docenten nodig. Studenten moeten de mogelijkheid krijgen om mee te bepalen welke docenten geschikt zijn.
7. Breng een ‘wintertrui’ met UU-logo uit.

Natuurlijk zijn er nog een hoop andere punten te verbeteren aan de UU. Maar laten we met het haalbare beginnen voor 2013!

Universiteiten en hogescholen bieden steeds meer honoursprogramma’s voor uitblinkende studenten. Waar moeten deze programma’s aan voldoen? Laat de studenten vooral risico’s nemen, zegt de Utrechtse promovenda Marca Wolfensberger. “Als je leert fietsen, val je ook wel eens.”

Honoursprogramma’s zijn al lang niet meer het hobbyproject van een paar bevlogen docenten die de beste studenten een extra werkgroep bieden. Ze krijgen steeds meer gewicht. De komende jaren moet één op de tien studenten aan zo’n programma deelnemen, vinden overheid en onderwijsinstellingen.

In Amerika bestaan al bijna honderd jaar honoursprogramma’s. Wat vinden Nederlandse en Amerikaanse docenten belangrijk als ze honoursstudenten lesgeven, wilde Marca Wolfensberger van de faculteit Geowetenschappen weten. Daar heeft ze een proefschrift over geschreven waar ze vandaag op promoveert: Teaching for Excellence – honors pedagogies revealed.

Over de studenten verschillen de docenten uit Amerika en Nederland enigszins van mening. De Amerikanen willen vooral dat hun studenten risico durven nemen, terwijl Nederlandse docenten de nadruk leggen op motivatie en hoge cijfers. Maar in hun onderwijsopvatting bleken ze tamelijk eensgezind. Een goed honoursprogramma rust volgens hen op drie pijlers: groepsgevoel, vrijheid en het vergroten van academische vaardigheden.

Amerikanen hebben veel ervaring met honoursonderwijs. Wat kan het Nederlandse onderwijs van hen leren?
“Dat we niet bang moeten zijn om studenten vrijheid te geven. In honoursprogramma’s moet je risico nemen en onbekend terrein opzoeken. De studenten zelf moeten net als Amerikaanse honoursstudenten beseffen dat ze zelf hun onderwijs de moeite waard maken. En ze mogen trots zijn op wat ze meemaken, want een honoursprogramma is een voorrecht.”

Wanneer verandert vrijheid in vrijblijvendheid?
“Studenten moeten hun deadlines halen en zich bijvoorbeeld aan vragen van opdrachtgevers houden. Verder is het een kwestie van inschatting. Wees vooral niet bang dat studenten een keer onderuit gaan. Als je leert fietsen, val je ook wel eens. Dat is niet erg. Er is niemand die zegt dat je de rest van je leven naast je fiets moet blijven liggen. Als je iets moet leren, ben je er kennelijk nog niet toe in staat, dus gaat het per definitie ook wel eens mis.”

Het is belangrijk dat honoursstudenten zich betrokken voelen bij hun medestudenten en opleiding, schrijft u. Geldt dat niet voor alle studenten?
“Je kunt het vergelijken met een voetballer in een vriendenteam en een voetballer die bij de selectie zit en vier keer in de week traint. Groepsgevoel is voor hen allebei belangrijk, maar de vorm is anders. Zo heb je in het hoger onderwijs ook heel verschillende studenten. Sommigen willen graag bij een groep horen waarin iedereen hard werkt en nieuwsgierig is. Dat zijn bijvoorbeeld studenten die zich na een avond dansen opeens iets afvragen over de sterren en graag zouden willen werken met anderen die zulke nieuwsgierigheid begrijpen.”

Moet je verschillende soorten studenten ook verschillende soorten academische vaardigheden aanleren?
“Het gaat vooral om de manier waarop de studenten ze verwerven. Voor honoursprogramma’s zijn interdisciplinaire projecten erg belangrijk, waarin ze over hun eigen vakgebied heen kijken. Zo vroeg mogelijk onderzoek doen hoort er ook bij. Daar is niet iedere student bij gebaat.”

Hoe maak je een honoursprogramma in het hbo? Als hbo’ers willen uitblinken, kunnen ze dan niet beter naar de universiteit gaan?
“Je moet studenten de mogelijkheid geven boven zichzelf uit te stijgen, ook in het hbo. De groep havisten is enorm divers. Bovendien zijn er ook vwo’ers die voor een hbo-opleiding kiezen. Hogescholen hebben gelukkig steeds vaker honoursprogramma’s. Daarin gaat het vaak om reflectie op het beroep: wat is een excellente professional? Je kunt ook interdisciplinair samenwerken en bijvoorbeeld samen een auto ontwerpen.”

De interviews met de Amerikaanse docenten zijn gehouden in 2006 en de Nederlandse docenten vulden in 2007 de vragenlijst in. Is er sindsdien niet veel veranderd?
“In Amerika is de traditie al bijna honderd jaar oud. Dan maakt het weinig uit of je ze drie jaar eerder of later spreekt. In Nederland zijn sinds 2007 inderdaad veel meer honoursprogramma’s gekomen. Het zou interessant zijn om dit onderzoek over een paar jaar te herhalen. Maar ik sprak destijds met beginnende honoursdocenten en in al die nieuwe honoursprogramma’s werken weer nieuwe beginnende docenten.”

Is een promotietraject ook een soort honoursprogramma?
“Er zijn wel overeenkomsten, inderdaad. Een promotie is niet altijd leuk en dat geldt ook voor een honourstraject. Soms moet je doorzetten, ook als docent. De docenten zijn bijzonder gemotiveerd; ik heb werkelijk niemand horen klagen. Ze zijn bevlogen en betrokken, maar dat wil niet zeggen dat het altijd een feest is. Dat is ook leerzaam. Sporters moeten in de aanloop naar de Olympische Spelen ook veel verbijten, maar het komt allemaal samen in die ene wedstrijd.”

Amsterdamse studenten lijken steeds angstiger en gestrester te worden. Ze kloppen regelmatig aan bij een psycholoog.

Er kloppen steeds meer studenten aan bij het Amsterdamse Bureau Studenten Psychologen. Vorig jaar zochten 1286 UvA-studenten en 355 HvA-studenten hulp, schrijft dagblad Metro Ze kampen bijvoorbeeld met faalangst, keuzestress of uitstelgedrag. Sommigen van hen hebben depressieve klachten.

Vooral als de relatief strak georganiseerde propedeuse voorbij is, komen studenten in de problemen. Jongens laten zich vooral verleiden tot drank, drugs en andere zaken, meisjes werken juist te hard. Ze krijgen paniekaanvallen en leiden aan faalangst.

Eerder onderzoek onder 3000 jongeren liet zien dat studenten meer dan hun werkende leeftijdsgenoten last hebben van stress, somberte en vermoeidheid. Ze moeten wennen aan het nieuwe zelfstandige leven, hebben last van groepsdruk en gebruiken relatief veel drugs en alcohol.

In 2010 publiceerden Amsterdamse artsen een boek over de problemen waarmee studenten worstelen en de Landelijke Studentenvakbond doet op dit moment onderzoek naar hun geestelijke gezondheid. De bond maakt zich zorgen, omdat de druk op studenten toeneemt om snel een diploma te halen.

Het is niet duidelijk of het aantal studenten met problemen daadwerkelijk groeit, of dat het aantal dat hulp durft te zoeken is gestegen.

Koperdieven hebben vorige week een flinke slag geslagen. Zij hebben 550 strekkende meter koperbuis van het dak van het Ruppertgebouw in De Uithof gestolen.

Op 18 december kreeg Security een telefoontje van de teamleider Techniek van de Universiteit Utrecht met de mededeling dat de koperen ringleiding van het dak van het Ruppert was verdwenen. De leiding diende als bliksemafleider.

Rob Mulder van Security: “Wanneer het koper precies is gestolen weten we niet. Het kan dus al eerder zijn geweest dan 18 december. Op dit moment wordt er zo veel  op daken in De Uithof gewerkt, dat het ook niet opvalt als er mensen op het dak lopen.”

De koperen leiding met een doorsnede van een centimeter zat bevestigd aan de rand van het dak. Via een aardpen maakte het koper contact met de aarde. Op die manier wordt de bliksem op een veilige manier ‘afgeleid’. Wat de straatwaarde van de buit is, weet Mulder niet maar wel "dat het de universiteit meer kost dan het de dieven oplevert”.

Het is niet de eerste keer dat koperdieven hun slag slaan op de universiteit. Geen koper lijkt veilig. Security is zelf ook eens slachtoffer geworden van dit speciale dievengilde. “Uit onze oefencontainer zijn de gaspijpen afgebroken. Die container staat in een uithoek op het terrein van Diergeneeskunde. In onze nieuwbouw die bij Olympos komt te staan en als het goed is in mei klaar is, zullen we dan ook geen koper meer gebruiken.”

Volgens Mulder zal de bliksem op het Ruppert ook niet meer door koper worden afgeleid, maar door een ander geleidend materiaal.

Bewoners van studentenflat De Warande in Zeist moeten het voorlopig stellen zonder tv en internet. De bekabeling is beschadigd als gevolg van een brand

Een kleine 50 bewoners van een studentenflat aan de Warande in Zeist moesten zondag 30 december vanwege een brand die een grote rookontwikkeling tot gevolg had, hun woning verlaten.  Tijdens de ontruiming trof de brandweer een wietplantage aan in één van de zelfstandige eenheden.

Tegen vijf ’s middags vloog een matras dat in een onderdoorgang van de zogeheten Blauwe Flat lag, in brand. Vanwege de enorme rookontwikkeling ontruimde de brandweer de woningen. Er bleken zo’n 45 bewoners thuis te zijn. Waar niemand de deur opendeed, beukte de brandweer de voordeur in, zegt een woordvoerder van huisvester SSH.

Het vuur was snel onder controle. De ontruimde bewoners werden ondergebracht in een nabijgelegen buurthuis. Daar moesten ze volgens de woordvoerder ongeveer twee uur blijven.

Dezelfde dag nog werd begonnen met het vervangen van de kapotte voordeuren. Waar mogelijk werden de oude cilinders voor het slot gebruikt, zodat afwezige bewoners bij thuiskomst gewoon met hun eigen sleutel weer naar binnen konden. Totdat alle woningen weer een afsluitbare voordeur hadden, bleef de politie de wacht houden.

Tijdens de ontruiming stuitte de brandweer op een hennepkwekerij. “Die zat in een kleine zelfstandige woning”, zegt de woordvoerder. “Deze woningen zijn niet exclusief voor studenten, dus weet ik ook nog niet of de bewoner een student is.”

Volgens de SSH zal het huurcontract met de bewoner worden ontbonden zoals is afgesproken in het Utrechtse hennepconvenant. “Het convenant is een afspraak tussen onder meer de politie, de gemeente, energiemaatschappijen en woningbouwcorporaties. We voeren een zero tolerancebeleid. De bewoner moet het pand verlaten.”

De oorzaak van de brand is niet duidelijk. "Het kan door vuurwerk zijn geweest, maar dat weten we niet", zegt de woordvoerder. De komende week zal er nog wat worden schoongemaakt en hersteld. “Op dit moment heeft niet iedereen nog beschikking over televisie en internet doordat een hoofdkabel kapot is gegaan. Die proberen we zo snel mogelijk te herstellen.”

De foto boven het artikel is gemaakt door bewoner Matthias van Veen. Meer foto's van de brandweerinzet en de evacuatie staan op zijn Picasa-pagina.

Vorig jaar zijn er voor het eerst meer vrouwen dan mannen gepromoveerd aan de Universiteit Utrecht. Dat blijkt uit de jaarlijkse telling van DUB in het kader van de verkiezing van de promotor van het jaar.

Een recordaantal van 518 promovendi kreeg afgelopen kalendaarjaar in het Academiegebouw hun doctorsbul uitgereikt, in één geval postuum. In 2009 doorbrak de Universiteit Utrecht al de ‘magische’ grens van 500 promoties in één jaar. 

Het ongekend grote aantal promovendi is te danken aan de opmerkelijke toename van het aantal vrouwelijke promovendi. Die deed zich met name voor bij de REBO-faculteit en Geneeskunde. Traditiegetrouw heeft ook de faculteit Sociale Wetenschappen een belangrijk aandeel in de score van de Utrechtse dames.

In totaal promoveerden vorig jaar in Utrecht 266 vrouwen tegen 229 in 2011. Het aantal mannelijke gepromoveerden bleef met 252 vrijwel gelijk.

Volgende week publiceert DUB welke Utrechtse hoogleraar zich promotor van het jaar 2012 mag noemen. Bijna ieder jaar wint een medicus die titel. Vorig jaar doorbrak hoogleraar Informatica John-Jules Meyer de medische hegemonie.

In onderstaande tabel een overzicht van alle promoties van 2007 tot en met 2012: